Skip to main content

ΑΠΟΗΧΟΣ στις 3 Δεκέμβρη

Έξις Ομάδα Χορού

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ / ΩΡΑ

  • 3 Δεκέμβρη
  • Ώρα: 21:30

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

  • ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣΟΔΟΣ
  • Τηλέφωνα κρατήσεων: 2130411546 & 6947975002
  • ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ

ΕΙΔΟΣ

  • Σύγχρονος Χορός

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σύλληψη – Χορογραφία: Άννα Βεκιάρη & Νατάσα Γάτσιου
Μουσική: Αργύρης Γκατζίκης
Φωτισμοί: Άννα Βεκιάρη
Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Φωτογραφίες: Studio Kominis

ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Χορεύουν:
Άννα Βεκιάρη,
Νατάσα Γάτσιου,
Ειρήνη Ζάττα,
Ειρήνη Κουρούβανη,
Ηλίας Κουρτπαρασίδης,
Μαρία Κώττη

Η παράσταση της συμπεριληπτικής ομάδας ΈΞΙΣ
στο ΙΣΟΝ Θέατρο Χορός
στο πλαίσιο της 3 Δεκέμβρη – Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία
υπό την Αιγίδα του Δήμου Αθηναίων

 

Η επαγγελματική συμπεριληπτική ομάδα χορού ΈΞΙΣ παρουσιάζει την παράσταση ΑΠΟΗΧΟΣ στο ΙΣΟΝ Θέατρο Χορός στο πλαίσιο αφιερώματος στην 3 Δεκέμβρη – Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων. Έξι ανάπηροι/ες και μη ανάπηροι/ες χορευτές/τριες συν-κινούνται και δημιουργούν σχέσεις. Σώματα κινούμενα στο χώρο με ακαθόριστη μορφή που γεννούν αισθήσεις και εικόνες. Κάθε στιγμή διαδέχεται την επόμενη χωρίς συγκεκριμένη σειρά με σταθερή αναφορά το χρόνο. Ότι απομένει είναι ο απόηχος μίας ανάμνησης.

“Απόηχος της κίνησης.
Απόηχος στιγμών.
Απόηχος της καρδιάς.
Τι μένει στο τέλος;
Αίσθηση, συναίσθημα και αναμνήσεις σαν απόηχος της ζωής.”

 

Σημείωμα χορογράφων:

Το έργο “ΑΠΟΗΧΟΣ” είναι βασισμένο στη σωματική επαφή. Στόχος των χορογράφων είναι έξι χορευτές και χορεύτριες με μοναδική ταυτότητα να ενώσουν τις κινητικές τους γνώσεις και να προτείνουν μέσα από τον αυτοσχεδιασμό τις δικές τους κινήσεις και τεχνικές. Η κίνηση είναι το βιωμένο συναίσθημα και η βιωμένη εμπειρία που φέρει ο άνθρωπος. Η διαφορετικότητα με την οποία αντιλαμβανόμαστε το ρυθμό, την ταχύτητα και την ποιότητα της κίνησης αποτελεί μοναδικό γνώρισμα του καθένα. Οι σχέσεις ξεκινούν όταν οι άνθρωποι συναντιούνται και παίρνουν μορφή μέσα από τη σύμπραξη των ξεχωριστών βιωμάτων. Στον “ΑΠΟΗΧΟ” αυτή η ένωση μεταφράζεται κινητικά στο πώς η προσωπική κίνηση καταλήγει να γίνεται συντονισμένη χωρίς η απόλυτη ομοιομορφία να είναι αυτοσκοπός. Το ερώτημα μας είναι “Τι μένει στο τέλος μίας σχέσης; Που πάει η νέα εμπειρία;”