Απόηχος
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ / ΩΡΑ
-
Σάββατα 7, 14, 21 & Κυριακές 8, 15, 22 Μαρτίου
-
Ώρα: 21:30
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ
-
Κανονικό: 8 ευρώ, Μειωμένο: 5 ευρώ
-
Εισιτήρια στο ταμείο του θεάτρου και ηλεκτρονικά στο Viva.gr
-
Τηλέφωνα κρατήσεων: 2130411546 & 6947975002
-
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ Η ΚΡΑΤΗΣΗ ΘΕΣΗΣ
ΕΙΔΟΣ
-
Σύγχρονος Χορός
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σύλληψη – Χορογραφία: Άννα Βεκιάρη, Νατάσα Γάτσιου
Συνδημιουργία υλικού: Άννα Βεκιάρη, Νατάσα Γάτσιου, Ειρήνη Ζάττα, Σταύρος Ζαφείρης,
Ηλίας Κουρτπαρασίδης, Μαρία Κώττη
Μουσική: Αργύρης Γ.
Κοστούμια: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Προγραμματισμός φωτισμών: Βασίλης Οικονόμου
Φωτογραφία: Κώστας Χατζόγλου
ΕΡΜΗΝΕΙΑ
Άννα Βεκιάρη,
Νατάσα Γάτσιου,
Ειρήνη Ζάττα,
Σταύρος Ζαφείρης,
Ηλίας Κουρτπαρασίδης,
Μαρία Κώττη
Η νέα παράσταση της συμπεριληπτικής ομάδας ΈΞΙΣ
έρχεται στο Θέατρο ΊΣΟΝ για έξι παραστάσεις
Η επαγγελματική συμπεριληπτική ομάδα χορού ΈΞΙΣ παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Αθήνα τη νέα της παράσταση ΑΠΟΗΧΟΣ. Έξι χορευτές και χορεύτριες με και χωρίς αναπηρία συν-κινούνται και δημιουργούν σχέσεις. Σώματα κινούμενα στο χώρο με ακαθόριστη μορφή που γεννούν αισθήσεις και εικόνες. Κάθε στιγμή διαδέχεται την επόμενη χωρίς συγκεκριμένη σειρά με σταθερή αναφορά το χρόνο. Ότι απομένει είναι ο απόηχος μίας ανάμνησης.
“Απόηχος της κίνησης.
Απόηχος στιγμών.
Απόηχος της καρδιάς.
Τι μένει στο τέλος;
Αίσθηση, συναίσθημα και αναμνήσεις σαν απόηχος της ζωής.”
Σημείωμα χορογράφων:
Το έργο “ΑΠΟΗΧΟΣ” είναι βασισμένο στη σωματική επαφή. Στόχος των χορογράφων είναι έξι χορευτές και χορεύτριες με μοναδική ταυτότητα να ενώσουν τις κινητικές τους γνώσεις και να προτείνουν μέσα από τον αυτοσχεδιασμό τις δικές τους κινήσεις και τεχνικές. Η κίνηση είναι το βιωμένο συναίσθημα και η βιωμένη εμπειρία που φέρει ο άνθρωπος. Η διαφορετικότητα με την οποία αντιλαμβανόμαστε το ρυθμό, την ταχύτητα και την ποιότητα της κίνησης αποτελεί μοναδικό γνώρισμα του καθένα. Οι σχέσεις ξεκινούν όταν οι άνθρωποι συναντιούνται και παίρνουν μορφή μέσα από τη σύμπραξη των ξεχωριστών βιωμάτων. Στον “ΑΠΟΗΧΟ” αυτή η ένωση μεταφράζεται κινητικά στο πώς η προσωπική κίνηση καταλήγει να γίνεται συντονισμένη χωρίς η απόλυτη ομοιομορφία να είναι αυτοσκοπός. Το ερώτημα μας είναι “Τι μένει στο τέλος μίας σχέσης; Που πάει η νέα εμπειρία;”