Σεμινάριο Performance Art. Από τη Μόνα Λίζα στο Άβαταρ

Στο σεμινάριο Performance Art με τίτλο “Από τη Μόνα Λίζα στο Avatar” θα εξερευνηθεί η εξέλιξη της προσωπογραφίας και του πορτραίτου, με έμφαση στον διάλογο μεταξύ παραδοσιακής τέχνης και νέων τεχνολογιών.

Από το μυστηριώδες χαμόγελο της  Μόνα Λίζα, η διαδρομή θα οδηγήσει στα pixel των  alter ego  ειδώλων  μας – Avatars, εξερευνώντας τον τρόπο αναπαράστασης του προσώπου και της ανθρώπινης φυσιογνωμίας από την Αναγέννηση έως την εποχή του τεχνολογικού μετασχηματισμού. Θα κατανοήσουμε και θα αναπαραστήσουμε τον εαυτό μας, εξερευνώντας την εξέλιξη μας από τη ρεαλιστική διάσταση της παραδοσιακής προσωπογραφίας, στη φουτουριστική εικονική προσομοίωση εαυτοτήτων.

Η προσπάθεια να συντονίσουμε  την εξωτερική μας εικόνα με τη συνεχώς εξελισσόμενη και ασταθή πορεία του εσωτερικού ψυχικού και πνευματικού μας κόσμου, αντιπροσωπεύει μια προσπάθεια αυτοσυνειδησίας και αυτο-ανάπτυξης. Στον πυρήνα αυτής της  αλληλεπίδρασης μεταξύ των εξωτερικών και εσωτερικών παραμέτρων βρίσκεται η βαθύτερη κατανόηση και ενδυνάμωση του εαυτού μας, συμπεριλαμβανομένων αντιφάσεων και  αλλαγών που φέρνει ο χρόνος.

Από τα πορτραίτα ψυχογραφήματα του Bacon, που αμφισβητούν κοινωνικούς ρόλους, μέχρι τις ασταθείς συναισθηματικές επιδράσεις  των αχαρτογράφητων ψηφιακών εκτάσεων μας, το πορτραίτο εξελίσσεται συνεχώς καθιστώντας το ως έναρξη μιας νέας Avant-Garde ποιητικής εποχής.

Η σύγχρονη αυτοπροσωπογραφία επηρεασμένη από την έκρηξη των διαστάσεων μας και τις θολές γραμμές μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, γίνεται μια αφήγηση αμφισβητούμενης και αναδυόμενης ατομικής και κοινωνικής ταυτότητας.

Στο μέλλον, η επαυξημένη πραγματικότητα και η τεχνητή νοημοσύνη αναλαμβάνουν κεντρικό ρόλο στην προσωπογραφία, προσφέροντας καινοτόμες προσεγγίσεις στην απεικόνιση της ταυτότητας, της κοινωνίας και της ανθρώπινης ιστορίας.

Στη στιγμή που ο Άνθρωπος δηλώνει “Δέχομαι τον εαυτό μου,” δεν απλά παραδίδεται σε αυτόν. Αντίθετα, εκφράζει μια βαθύτερη συνειδητοποίηση και αποδοχή του τρέχοντος ως ένα ανοικτό πεδίο πιθανοτήτων και συνεχούς αυτοπροσδιορισμού.

Οι συμμετέχοντες στη συνθήκη διαβατηριακής τελετής της Performance Art, θα ερμηνεύσουν και θα οπτικοποιήσουν την ουσία της εποχής σε ζωντανή δράση ταχυδιαδρομών και ηχοποιημάτων για να αναδειχθεί το υβριδικό σώμα /μόρφωμα  που διευρύνει τα ερμηνευτικά όρια της συγχρονής υπόστασής μας .

Το άτομο που αναδύεται μέσα από την τελετή ενηλικίωσης – επαναλαμβανόμενων πράξεων, κινήσεων, χειρονομιών και  συνηθειών – επαναπροσδιορίζεται επανορθωτικό και σχισματικό.

Στο τέλος του τριμήνου σεμιναριού θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή Performance Art.

Οι εικαστικές συνθέσεις, που θα προκύψουν από την ζωντανή δράση των συμμετεχόντων, από μια  πλούσια συλλογή αντικειμένων θα εκτίθενται ως κομμάτια παροδικών κουστουμιών, σε ένα τελικό σχηματισμό άδειου κελύφους που θα αποτελέσει εικαστικό έκθεμα, φόρο τιμής στο φευγαλέο σώμα μας.

Σοφία Σταυρακάκη

Performer artist – Ηθοποιός / Σκηνοθέτρια – Καθηγήτρια Υποκριτικής – Συγγραφέας

Λέξεις-κλειδιά:

Δεξιότητες: Σκηνοθεσία, Συγγραφή Θεατρικών Έργων, Performance Art, Θεατρική Παραγωγή, Σκηνοθεσία Σκηνής, Δραματουργία, Διδασκαλία, Διοργάνωση Εργαστηρίων, Μετάφραση, Καλλιτεχνική Συνεργασία

Χαρακτηριστικά Έργου: Εννοιολογική Τέχνη, Εξερεύνηση Θεατρικής Γλώσσας, Ονειρική Απεικόνιση, Φυσική Έκφραση, Ενεργειακή Ροή, Πολυπολιτισμικότητα, Διεπιστημονική Έρευνα, Κοινωνική Δέσμευση

Βιογραφικό: Η Σοφία Σταυρακάκη, γεννημένη στην Αθήνα το 1979, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει θέατρο και χορό και έχει συμμετάσχει σε διάφορες θεατρικές παραστάσεις και ταινίες. Οι σόλο παραστάσεις της αντικατοπτρίζουν μια μοναδική εξερεύνηση της θεατρικής γλώσσας, χρησιμοποιώντας λέξεις ως εννοιολογικά “χτυπήματα” και εστιάζοντας στο σώμα ως μια δυναμική, ενεργητική μορφή.

Κύρια Έργα & Συνεργασίες:

“Blindfold – The Night of the Hunt” (2017): Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τη Σοφία Σταυρακάκη, παρουσιάστηκε από τον επαγγελματικό θίασο συμπεριληπτικού θεάτρου THEAMA. Πρεμιέρα στα Αγγλικά στο Brighton Fringe Fest 2017 και ανέβηκε στο Λονδίνο (Θέατρο Τέχνης) και στην Αθήνα (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης).

“The Deserts: Κασσάνδρα-Φιλοκτήτης” (2015): Σκηνοθέτησε μια παράσταση που συνδύαζε δύο τραγωδίες, παρουσιάστηκε στο Πανεπιστήμιο Πατρών και στο Θέατρο Απόλλων στη Σύρο.

“Μαρία Στιούαρτ – Βασιλικό Πορτρέτο – Η Αναγνώριση” (2018): Σκηνοθέτησε και διασκεύασε μια παράσταση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, βασισμένη στο κείμενό της που εμπνεύστηκε από το έργο “Μαρία Στιούαρτ” του Φ. Σίλλερ.

“Τρωάδες” (2022-2024): Σκηνοθέτησε μια νέα διασκευή του Jean-Paul Sartre, η οποία έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Πέτρας και αναπτύχθηκε σε ευρωπαϊκές συνεργασίες, με πολωνικό και πορτογαλικό θιάσο, μέσω του ευρωπαϊκού προγράμματος D.I.V.A.

“The Bald Soprano” (2022-2023): Σκηνοθέτησε και μετέφρασε το έργο του Ιονέσκο για το θίασο THEAMA, χρηματοδοτούμενο από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, με πανελλήνια περιοδεία το καλοκαίρι του 2023.

Εργαστήρια & Webinars:

Σεμινάρια: Συντόνισε και υλοποίησε σεμινάρια για καλλιτέχνες, τα οποία επιδοτήθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας, καταλήγοντας στην παρουσίαση ενός έργου Performance Art.

1. «Per-form: Form in Creation» (2021): Το σεμινάριο Performance Art επικεντρώθηκε στο σώμα ως πεδίο μορφολογικού λεξιλογίου και αυτοσχεδιασμού.
2. «Αντι-Κείμενα» (2022): Το σεμινάριο Performance Art εξερεύνησε υποσυνείδητες επιθυμίες και αναμνήσεις μέσα από ένα σουρεαλιστικό οπτικό τοπίο, αυτό των αντικειμένων.
3. «Η Ασώματος Κεφαλή» (2023): Το σεμινάριο Performance Art δημιούργησε μια διερευνητική εργασία για τη μετα-ανθρώπινη μορφή, ενσωματώνοντας τεχνολογία, επιστήμη και τέχνη.
4. Slash Webinar – «Το Σώμα Επεκτείνεται πέρα από τη Φυσική του Διάσταση» (2023): Μέρος του έργου D.I.V.A., εξερεύνηση της υπέρβασης του σώματος μέσω της καλλιτεχνικής έκφρασης.
5. «Από τη Μόνα Λίζα στο Avatar» (2024): Στο σεμινάριο εξερευνάτε η εξέλιξη της προσωπογραφίας και του πορτραίτου, με έμφαση στον διάλογο μεταξύ παραδοσιακής τέχνης και νέων τεχνολογιών.

Ευρωπαϊκά Έργα:

1. Inclusive Theater(s) Creative Europe (2019-2021): Ως Συντονίστρια Παραγωγής/Διευθύντρια Σκηνής και Σκηνοθέτρια. Πρόγραμμα που χρησιμοποίησαν και αντάλλαξαν θεατρικοί οργανισμοί για τις πρακτικές Συμπερίληψης και  Καθολικής Προσβασιμότητας στα Θέατρα.
2. D.I.V.A. (2022-2024): Ως Συντονίστρια Παραγωγής/Διευθύντρια Σκηνής και Καλλιτεχνική Διευθύντρια, συμμετείχε στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας και ανάκαμψης στις τέχνες μετά την πανδημία με πρίσμα την συμπερίληψη. Περιλαμβάνει 3 ζωντανές παραστάσεις, κινηματογραφημένη παράσταση και διαδικτυακό εργαστήριο.
3. Creative Europe – We Want More (2024): Συνεχίζει ως Καλλιτεχνική Διευθύντρια σε αυτό το ευρωπαϊκό έργο.

Τρέχουσες & Μελλοντικές Δράσεις:

1. bcArt (2024): Ίδρυσε το “Καλλιτεχνικό Σωματείο be cause Art AMKE” (bcArt), μια νέα πολιτιστική οντότητα.
2. Επερχόμενη Παραγωγή της ‘’bcArt’’: Τον χειμώνα του 2024, θα παρουσιάσει το νέο της έργο “Κηπουροί”, σε κείμενο και σκηνοθεσία της ίδιας.

Στόχοι και Μελλοντικά Σχέδια:

Η Σοφία Σταυρακάκη είναι αφοσιωμένη στην εξερεύνηση και καινοτομία στον χώρο της performance art και του θεάτρου. Οι μελλοντικές της δράσεις περιλαμβάνουν την εμβάθυνση στην ενασχόληση με ποικίλες πολιτισμικές αφηγήσεις και την προώθηση του διαπολιτισμικού διαλόγου μέσω των τεχνών. Ένας πρωταρχικός στόχος είναι η εδραίωση του bcArt ως σημαντικού πολιτιστικού οργανισμού που προάγει τη δημιουργικότητα, την ένταξη και την καλλιτεχνική ανταλλαγή σε όλη την Ευρώπη. Η συμμετοχή της σε ευρωπαϊκά προγράμματα όπως το D.I.V.A. και το Creative Europe – We Want More την τοποθετεί στην πρώτη γραμμή των σύγχρονων καλλιτεχνικών κινήσεων που δίνουν έμφαση στη διαφορετικότητα και την ένταξη.

Η συνεργασία της Σοφίας με το THEAMA – θεατρικός οργανισμός με επαγγελματίες ανάπηρους και μη ανάπηρους ηθοποιούς , με αξιοσημείωτη ευρωπαϊκή δράση- υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση της τεχνογνωσίας της στο συμπεριληπτικό θέατρο. Είναι αφοσιωμένη στην προώθηση αυτού του τομέα παγκοσμίως και καθοδηγείται από το όραμα όπου οι τέχνες γεφυρώνουν πολιτιστικά κενά και προάγουν την ισότιμη  ένταξη και έκφραση στις τέχνες.

Παράλληλα, η Σοφία εστιάζει στη διερεύνηση του βαθμού επιρροής της τεχνολογίας στην τέχνη, αναζητώντας νέες μορφές έκφρασης σε περιβάλλοντα όπως η εικονική πραγματικότητα (VR) και άλλες τεχνολογίες αιχμής. Στόχος της είναι να ενσωματώσει αυτές τις καινοτομίες στα σεμινάρια και τις καλλιτεχνικές της πρακτικές, εξερευνώντας τη σύγκλιση τέχνης και τεχνολογίας για να δημιουργήσει πρωτοποριακά έργα που απηχούν τις σύγχρονες προκλήσεις και δυνατότητες.

Επιπρόσθετα η Σοφία έχει υιοθετήσει τον βιγκανισμό ως τρόπο ζωής τα τελευταία έξι χρόνια, αντανακλώντας την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία της προς τη φύση και τα ζώα. Αυτή η ηθική στάση επηρεάζει όχι μόνο τον τρόπο ζωής της αλλά και τη φιλοσοφία και προσέγγισή της στην τέχνη, τονίζοντας τη βιωσιμότητα και την αρμονία με το φυσικό περιβάλλον. Η δέσμευσή της στην κοινωνική ευθύνη αντικατοπτρίζεται στη δραστήρια συμμετοχή της σε επιχειρήσεις διάσωσης και πρωτοβουλίες δενδροφύτευσης μετά από καταστροφικές πυρκαγιές στην Ελλάδα τα τελευταία 4 χρόνια. Αυτές οι προσπάθειες υπογραμμίζουν τη βαθιά της σύνδεση με τη φύση και την αφοσίωσή της στην περιβαλλοντική αποκατάσταση.

Η ηθική στάση της Σοφίας, συμπεριλαμβανομένης της δέσμευσής της στη βιωσιμότητα, είναι αναπόσπαστο μέρος του καλλιτεχνικού της οράματος. Στόχος της είναι να δημιουργήσει θετικό αντίκτυπο μέσω του έργου της και να συμβάλει σε μια πιο συνδεδεμένη και πολιτιστικά ζωντανή Ευρώπη. Το συνεχώς αναπτυσσόμενο δίκτυο συνεργασιών της με Ευρωπαίους καλλιτέχνες, θέατρα και πολιτιστικούς οργανισμούς θα ενισχύσει τον διαρκή διάλογο και τις καλλιτεχνικές ανταλλαγές, εμπλουτίζοντας το ευρωπαϊκό πολιτιστικό τοπίο και αναδεικνύοντας τη μεταμορφωτική δύναμη των τεχνών σε κρίσιμες ιστορικές στιγμές.